16.05.2022
  100


Автор: Замирбек Иманалиев

Карегимде коңур-өлөң бешигим

Тоолор болуп куруп алган сепилиң,
Тоолор болуп сенин ырыс-кешигиң.
Топ айылдын толтосунда турасың
Учкан уям Коңур-Өлөң-бешигим.
Ак куу учуп Айдың-Көлдүн таңында,
Бака чардайт көбүргөндүү сазыңда.
Күр-шар этип, күргүштөгөн чоң дайра
Күн батырат күкүк айтып сайыңда.
Түмөндүтүп төрт түлүгүң батырган,
Төрүң жатат көйнөк кийип жашылдан.
Кара Күңгөй кароол карап отурат,-
Капталына кайберенин жашырган.
Кызыл кумун төшөп алып кыяга,
Кыйбасындай карайт сени Думана.
Кырк шейитти аркасына калкалап
Кызыл аска кабак түйөт муңая.
Жая салып жашыл шибер-төшөгүң,
Жазданасың тоолоруңдун этегин.
Туйгундарың туш тарапка учушат
Туу кылышып кичинекей мекенин.
Арзуу, сүйүүм ашып кээде санааман,
Агызчудай боло түшөм салаадан.
Сезилесиң кереметтүү, асемдүү
Сен мен үчүн даңазалуу калаадан.





Пікір жазу