16.05.2022
  141


Автор: Ақұштап Бақтыгереева‎

Толғатса дала

Төсінде туған
Махамбеттер мен Абайлар.
Опық жеп өткен,
Өкініп кеткен талайлар.
Далада біздің
Сар жайлау да бар күй тұнған.
Батырған мұңға
Қарқаралы бар,
Қарой бар.
Тарихы қанша
Басынан кешкен азапты Ел.
Қызыққан әлем
Даласың қандай
ғажап кең!
Қасқая қарап,
Тауларға сүйеп арқаны,
Кезесің жайлау
Қой жайған момын қазақпен.
Үн қатты осы
Даланың ұлы ғарыштан.
Тірілді талай
Атылып кеткен арыстан.
Асау тұлпарлар
Тұқымы қалса жарады,
Бір кезде бабам
Ауыздығымен алысқан.
Ертеңге әлі
Артады арман, үмітті Ел.
Даланың желі
Тазартып бойын күдіктен.
Сертіне берік,
Әлсізге пана болатын,
Қайда екен біздің
Марқасқа деген жігіттер?!
Көнерді-ау тозып
Жиделі менен Қаройлар.
Мекенім деп жүр
Мүгедек туған талайлар.
Толғағы жетсе,
Даладан қайта қатады үн
Махамбеттер мен Абайлар.





Пікір жазу