15.05.2022
  117


Автор: Нүсіпбай Әбдірахым

Гүл ұсынам

Көкірегімде тасыған көл,
Таудай толқын тербетілген.
Аңсап келдім, о туған жер,
Самалыңмен сүй бетімнен.
Келем таныс көшелермен
Бас иеді қайың, талдар.
Сондай таныс, ыстық жүздер,
Армысыңдар, асыл жандар?!
Арман қосып арманыма
Өздеріңе келдім қайтып.
Ақтарылам алдарыңда
Сырымды айтып, шынымды айтып.
Бір ұлың ем,
Албырттықпен
Шалыс басып шетке кеттім.
Біреуіңмен күлсем бірге,
Біреуіңді өқпелеттім.
Аңсап келдім, ей, адамдар,
Күліп қарсы алыңдаршы.
Үркіп бұлай қарамашы
Қара көзді қарындасым.
Жан емеспін қаражүрек,
Жауыз да емен жек көретін.
Бір ағаңмын өткен талай
Өткелінен өткелектің.
Бір ағаңмын алыс шетте
Тұмар қылған сағынышын.
Қарындасым, айып етпе,
Жүрмін бүгін алып-ұшып.
Үріккенді тасташы енді,
Қара тас боп кеткен жоқпын.
Жүрегім гүл бақшасы еді,
Қара тікен еккен жоқпын.
Гүл ұсынам барлығыңа,
Сендерге тек гүлім лайық.
Бөлеп берем ән-жырыма
Жүрегімнен жұлып алып.





Пікір жазу