15.05.2022
  150


Автор: Нүсіпбай Әбдірахым

Майдангердің ұлымын

Көрмесем де соғыстың алапат сол құйынын,
Жақсы білем мен оның сұрапылын, қиынын.
Өйткені мен сол жылғы аналардың жырымын,
Аман қайтқан сойқаннан майдангердің ұлымын.
Майдангердің ұлымын куә болған талайға,
Қатысым бар желбіреп тұрған анау жалауда.
Бауырластар зираты – қаруласы әкемнің,
Басымды ием тік тұрып мәңгі өшпейтін алауға.
Әлі тасқа соғылып көрмесе де маңдайым,
Мен білемін соғыстың сұрапылы қандайын.
Әжем марқұм айтатын жарты ауылдың адамы
Жарты шелек талқанмен жібітті деп таңдайын.
Рас, рас, жау шетте қалқан болып ер тұрды,
Бірақ соғыс талайға кесепатын келтірді.
Алғы шепте атылған снаряд пен бомбалар
Алдыменен ауылда шал-кемпірді өлтірді.
- Керек, - десе келіні – бұдан гөрі аппақ ұн,
- Құрт не керек,- дейді ұлы - неге тыныш жатпадың?
Тәуба айтып анашым күбірлейтін оңаша:
О, Жасаған, кесепат, кесіріңнен сақтағын!





Пікір жазу