Мен де өкініш теңізін кешудемін...
Мен де өкініш теңізін кешудемін,
Кешір мені, құрбыжан, кешір мені.
Сұлулық пен құмарлық құшағына
Тастап кеткен түн еді есім мені.
Ұмыттым да бір сәтке айналаны
Ақ жүзіңді армансыз аймаладым.
Жыймас па едім есімді шапалақпен
Бірер тартып жіберсең, айналайын!
Бар дүние дөңгелеп жанарымда,
Тұра алмастай едім ғой аяғымда.
Жаңа ғана уанған жас сәбидей
Құшағыңнан шықпауды қаладым ба?
Саған шаққым келді ме өкпе-мұңды,
Қаладым мен қасымнан кетпеуіңді.
Мен сол күні тауып ем алыс қалған
Жылдар бұрын жоғалтқан көктемімді.
Жолыққанда жоғалтқан арманыма,
Атып кетті қалай тез таң да мына?
Тағдыр да асықты ма бір бақытты
Сыйғызбауға менің тар маңдайыма?
Қала берді көкейде айтарым да,
Көздеріңнен мұң көрдім қайтарыңда.
Бәйтерек ем, дауыл боп кете бардың,
Құлатардай ағаңды шайқадың да.
Өрекпимін кейде іздеп барғым да кеп,
Барғым да кеп,
Тағы бір жанғым да кеп.
Мен де өкініш теңізін кешудемін,
Құрбым, сені мұңайтып алдым ба деп?