15.05.2022
  121


Автор: Нүсіпбай Әбдірахым

Мұңаймасаң болды, құрбым, қайғыдан...

Мұңаймасаң болды, құрбым, қайғыдан,
Мен емеспін қалың мұңға алдырар.
Күліп жүре берші, жаным, алдыңда
Асулар бар қанатыңды талдырар,
Адамдар бар көңіліңді таң қылар,
Адамдар бар жүрегіңді қан қылар.
Мұңайтады келсе өмір мұңайтқысы,
Сен мұңаймай өмірде жүр, ақ құсым.
Бақыт та бір өткінші жаңбыр сынды,
Сағыныш қой сезімнің тұрақтысы.
Мұңайып қалсам сені еске аламын
Сен әркез күліп жүрген сияқтысың!





Пікір жазу