Сағынышым менің
Мен бекер қуып жүрмін бе әлсіз елесті,
Бір кезгі ыстық бейнең де тартты көмескі.
Жылдармен, жаным, алыстап кетіп барасың,
Қалдырып артқа сағыныш атты белесті.
Өмір ғой, құрбым, уақытпен бірге өзгерген,
Есейдім мен де баяғы балаң кездерден.
Кеудемде асау, бұрқанған дауыл басылған,
Қараймын бүгін өмірге басқа көзбен мен.
Бір кезгі албырт емеспін мен де жас бала,
Жастықтың әнін сыйладым мүлдем басқаға.
Оңаша сәттер ойыма алып жүрсем де
Жалындап қайта сүйемін деуге жасқанам.
Өткенді қайта қозғауды дұрыс таппадым,
Тілеймін сенің таңыңның тыныш атқанын.
Өзіңе деген өкпемді мүлдем ұмытып,
Келеді ыстық сезімді ғана сақтағым.
Болды ғой кейде ренжіткен сені шақтарым,
Балалықпенен келеді бәрін ақтағым.
Өзімшіл көңіл қимаған шығар өзгеге,
Өтінем сенен, сонша ауыр кінә тақпағын.