Мәуліт түніне арналған жыр
Бір ғажайып болып еді сол түні,
Барлық әлем теңіздейін толқыды.
Жақсылықтың асып сол түн мерейі,
Жамандықтың сөгіліпті қолтығы.
Күйдірердей жауыздықтың қанатын
Жап-жарық боп кеткен екен қара түн.
Ең бір ұлы Пайғамбар кеп өмірге
Көбейтіпті ізгі істердің санатын.
Таппай адам жауыздықтың емшісін,
Досын сатып, ренжіткенде көршісін.
Тәубесіне келтірмек боп Жасаған
Жолдаған ғой Мұхаммедтей елшісін.
Жаратқан соң әуел бастан адам ғып,
Бәрімізге арқалайтын аян жүк.
Келмегенде Аллатағала Елшісі
Белең алып кетер ме еді жамандық?!
Бізді әу баста жаратқан ғой мөлдір ғып,
Мөлдірлікке рухымызды сендірдік.
Мәуліт түнгі керемет сәт болмаса
Жеңіп кетер ме еді жерде көлгірлік?
Тек жақсы істі кеткен бізге парыз ғып,
Қанқұмарға керек темір ауыздық.
Расулалла елді жөнге салмаса
Тамыр жайып кетер ме еді жауыздық?
Пайғамбарым – ізгіліктің жаршысы,
Тазалықтың тамып түскен тамшысы.
Дін - Ислам құра берсін салтанат,
Арамдықтың тіліп түсер қамшысы!