Бабалардан кейінгі ұрпақ атынан кешірім сұрау
Бабаларым,
Дарқан мінез,
Өркеуде.
Кешіріңдер майдалансам мен кейде.
Көп алдында қалам кейде қысылып
Өз тілімде сөйлеуге.
Асқақ жырың жауға шабар ұрандай,
Асыл сөзің ақыл шертер Құрандай.
Сөйте тұра ана тілін, о сұмдық,
Төмен қойдық ұялмай.
Тілімізді алып шыққан мұнардан,
Тілімізді арудай мың бұралған,
Тілімізді дұшпанды дос ететін,
Суық қанды жыланды іннен шығарған
Менсінбеген кез де болды
Қазақша
Білмегенге қуанған.
Демеңіздер: “болып кеттің бор кеуде...”
Кейде сөз де таппай қалам сөйлеуге.
Қайтер еңдер мол мұраңа түкірген
Мына ұрпақты көргенде.
Сендер ең ғой сүрінгенге күлмейтін,
Бүлінгеннен бүлдіргі де ілмейтін.
Ұрпағың бар қазір үлкен сыйлауды
Қамшыменен бір тартпаса білмейтін.
Ұрпағың бар айта алмайтын әніңді,
Ұрпағың бар түсінбейтін жаныңды.
Кейбір мансап қуалаған ұлдарың
Тілін сатып жағынды.
Бір-ақ сөзбен кескен ердің кесімін,
Бір-ақ сөзбен шешкен даудың шешімін
Бабаларым, бүгін тағы рухыңа
Тағзым етсем несі мін?
Мәңгүрт болып кете жаздап түзелген
Ұрпағыңа ете көргін кешірім,
Ұрпағыңа ете көргін кешірім!