15.05.2022
  119


Автор: Нүсіпбай Әбдірахым

Керемет күндер тұрғандай менің алдымда

Керемет күндер тұрғандай менің алдымда,
Жатқандай тұнып шалқыған анау айдында.
Көшеде, шексіз созылған жолдар бойында,
Күткендей үнсіз жанында жасыл талдың да,
Керемет күндер тұрғандай менің алдымда.
Асығып келем ұмыт боп мұңым, қайғым да,
Күндегі күйбең тірлікке кеттім қайрылмай.
Арманым, мені ақсатып жолда қалдырма,
Туғанша сол бір күн хақым жоқ бір сәт қалғуға,
Керемет күндер тұрғандай менің алдымда.
Түн келсе тылсым асығам таңым атқанша,
Асығам күндіз жұлдыздар шамын жаққанша.
Айдын көл, сен де шараңнан асып кетер ме ең
Кеудеме тұнған сезімді саған ақтарсам,
Кінәлайсыңдар-ау, адамдар, айтып мақтансам.
Тұрғандай бақыт күндегі жүрер жолымда,
Үйінде достың, құрдастың думан тойында,
Бейтаныс жанның бір ауыз жылы сөзінде,
Қаракөз қыздың гүл ұстап тұрған қолында,
Сан түрлі сезім тыншитын емес ойымда.
Күлмегін, досым, үмітті жүр деп малданып,
Жүремін ылғи теңіздей толқып, толғанып,
Керемет күндер қонады менің басыма,
Болады әлі қызықты думан тойларым,
Тек күнім көкте күлімдеп тұрса болғаны.





Пікір жазу