15.05.2022
  151


Автор: Нүсіпбай Әбдірахым

Туған елім, ботаңмын

Туған елім,
Қасиетті Отаным!
Саған мауқын баса алмаған ботаңмын.
Арнасы кең өзен болсаң бұлақпын,
Асқар болсаң елеусіздеу жотаңмын.
Сен қуансаң бір ісіңді атқарып,
Шаттанамын төгілуге шақ қалып.
Көрерміз-ау гүл жайнаған күніңді
Қыдыр дарып жатқан, бақыт, бақ дарып.
Жарылмай да, зеңбірек боп атылмай,
Асықпай да, аптықпай да қапылмай.
Қажет кезде қарғып тұрдың орныңнан
Қажып келіп қалғып кеткен батырдай.





Пікір жазу