14.05.2022
120
Мына көктем
Үзілген тамшы болып ерте көктем,
Жақтауын тереземнің шертеді еппен.
Барады сылқ-сылқ күліп бала бұлақ,
Жып-жылы алтынкүрек еркелеткен.
Қысты ақжем дегендей бір аһ ұр түзде,
Түсіріп жіберді Алла ақырғы ізге.
Қаздар төмен, тырналар биік ұшып,
Лек-легімен оралып жатыр бізге.
Біз дегенім жылы жақ – Қазақстан,
Құстар көкте қанатын жаза ұшқан.
Күн дөңгелеп құлады ұясына,
Аумай қызған бүйірі таза мыстан.
Ауыр-ауыр ойларға баттым да ескі,
Өтіп қыстан аман-сау қатқыл десті, –
Жаңбыр менен сүт исі аңқып тұрған,
Көк шалғынға көміліп жаттым кешкі.
Тастай бір бүр бетіне қына тепкен,
Қағылмайды араға сына тектен.
Құлақтанып алыста Ай да туды,
Жайлы тиді-ау, сеземін, мына көктем