14.05.2022
  132


Автор: Ахмет Өмірзақов

…Қолыма тиді қара май...

…Қолыма тиді қара май,
Мың жусам да кетпеді.
Күледі маған қарап Ай,
Мың қусам да кетпеді.
Жүрегімнің төрінде,
Қасірет жатыр жамбастап.
Көңілімнің көгінде,
Шаттық жоқ тұрған əн бастап.
Созылады сіңірім,
Керегенің көгіндей.
Көзімде кепті ғұмырым,
Моншақ боп жерге төгілмей.
Қан орнына у ішіп,
Мүше біткен мұздайды.
Беріктікпен суысып,
Сүйек біткен сыздайды…
Қолдан келсе, Жүйкені
Жасар ем-ау темірден!
…Көңілге сыр түйгелі,
Пенделікке телінген –
Түңілгенмін – өмірден!..





Пікір жазу