14.05.2022
  100


Автор: Құралай Омар

Тағдыр бәлкім ендігі сәт...

Тағдыр бәлкім ендігі сәт
Мұңдарымды шаттықпен алмастырар?
Жапырағы жер құшқан тал-теректер
Аппақ жаулық жамылып,
Күздің әнін басқаша жалғатырар.
Армандарым сияқты кіршіксіз, пәк,
Жерге аман жеттің бе, алғашқы қар?
Жауа түсші, ақ қарым,
Аспан жасын тыймасын.
Аяз қысып, мейлі, мейлі қинасын.
Мұзды ерітіп, тасты да балқытатын
Жүрегімде бір сезім бар,
Көңілімде күдік емес, күй басым...
Асығамын соған қарай,
Бақытыма жетер жолда аппақ ұлпа – үмітіңді сыйлашы.





Пікір жазу