14.05.2022
  128


Автор: Құралай Омар

Бiр сезiм бүршiгiн жарды...

Бiр сезiм бүршiгiн жарды,
Қойдың-ау көзiмнен сыр ап.
Сезетiн гүл, шырын, балды –
Әлемнен, өзiмнен жырақ –
Түсiмде едiң.
Ай тартып тым ақ сәлде,
Сәнi артқан белес-белдiң.
Сағым ба, жұмақ па әлде,
Әйтеуiр елестердiң
Iшiндемiн...
Жанымда өзiң бар ең...
Жалғыздық түнде менi
Оятты. Сөзiмдi әрең
Айтып ем, үндемедi
...Iшiмде мұң...
Ақ жауын жұбатады,
Өткенде түнiм жылап.
Тырс-тырс деп сыбырлаған
Жаңбырдың тiлiн бiрақ
Түсiнбедiм...





Пікір жазу