14.05.2022
121
Ағыл-тегiл ерiдiм, жылып қар – мұң...
Ағыл-тегiл ерiдiм, жылып қар – мұң.
Тiл қатпадым, тыныштық. Тынып, талды үн.
(Сезiмiмнiң алдында дәрменсiзбiн,
Жүрегiн ақылымен құлыптар кiм?!)
Қарашыққа қиялдағы тұнып бал күн
Жүрген едiм...
Қайтейiн, жолыққанда
Қолымды ұсына алмай тұрып қалдым.
Көзiңiзге құрықталдым.
Бұғаулады жанымды...
Мұң демедiм.
Күндiз – арман, түсiмсiз түнде менiң.
Жағымды ашсам, сөздерiм жоғалардай,
Жаныңызда отырдым, үндемедiм.
Түсiнiстiк тiлсiз-ақ, үн шығармай,
Лүпiлдейдi тек жүрек тыншы қалмай.
Айтары көмейiнен шықпай қалып,
Дәл мендей, Күндi көрсе тұншығар ма Ай?..