14.05.2022
  124


Автор: Құралай Омар

Арманымның ақ жейдесi шешiлiп...

Арманымның ақ жейдесi шешiлiп,
Ақ үмiттiң қолаң шашы кесiлiп
Қалғанына кiм кiнәлi?
Әлде өзiм...
Жолыққаным үшiн саған кешiгiп.
Тағдырымның берген маған сыйы осы.
Құлазыдым.
Құлатпашы, сүйешi.
Жұмағыма жеткiзген сен ғанасың,
Сен ғанасың – жүрегiмнiң иесi.
Деушi едiң ғой:
“Жанарыңнан сыр ұғам”
Сағынышым саған қарап ұлыған
Күйде жүрмiн.
Көзiмдегi алау да
Күте-күте шоққа айналып құрыған.





Пікір жазу