13.05.2022
  144


Автор: Қазбек Құттымұратұлы

Аңқам кеуіп шөлдей берем...

Аңқам кеуіп шөлдей берем,
Шөлдей берем мен неге?
Шөлім, сірә, басылмайды
Өзің келіп емдемей.
Қара жердің қан тамырын
Кернеп шыққан қара су
Баса алмады ішімдегі
Ғашықтықтың жарасын.
Көзім құрғақ болғанымен
Кеудем жатыр өртеніп
Қанатыңмен су сепсеңші
Сол өртіме сен келіп.
Бар сырымды саған ғана
Айтып жүрмін ...тек үнсіз,
Сен жоқ жерде бәрі маған
Бәрі маған көңілсіз.
Шөлдеп жүрмін ауызыңнан
Шығар сөзге бір ғана
Одан өзге бұл әлемнің
Еш арызын тыңдаман!





Пікір жазу