13.05.2022
  117


Автор: Сайламқан Мұстақиұлы

Мені өзіне шақырған

Мені өзіне шақырған,
Егеменді елдігің.
Дүниемен теңескен,
Терезеңнің теңдігі.
Мені өзіне шақырған,
Көк байрағың емес пе?
Жүрегімді оятқан,
Əнұраның емес пе.
Мені өзіне шақырған
Елдік таңбаң емес пе.
Менің дағы көңілім,
Көтерілді белеске.
Мені өзіне шақырған,
Атамекен дəм-тұзы.
Сағынышпен сарғайған,
Алыстағы ұл-қызы.
Мені өзіне шақырған,
Үш жүз қазақ баласы.
Данышпаны, данасы,
Ел тұлғасы – ағасы.
Мені өзіне шақырған,
Қазағымның пейілі.
Ақтарылған ағынан,
Отанымның зейіні.
Мені өзіне шақырған,
Ортақ мұрат, тілегің.
Осылай деп түсінед,
Менің дағы жүрегім.
Мені өзіне шақырған,
Азаматтық борышың.
Күресемін аянбай,
Мен өмірде сол үшін.
Мені өзіне шақырған,
Ұлы рухы Абайдың.
Көкжиекке көз тігіп,
Биіктерге қараймын.
Мені өзіне шақырған,
Əн мен күйің «тамашаң».
Есім барда ел таппай,
Мен қалайша адасам.





Пікір жазу