13.05.2022
  121


Автор: Сайламқан Мұстақиұлы

Сөредегі жоғалды бір кітабым

Сөредегі жоғалды бір кітабым,
Бір кітабым тамаша жыр кітабым.
Бетін ашып оқысам берілетін,
Ашқандайын алдымнан жыр құшағын.
Ашқандайын алдымнан жыр құшағын,
Жыр құшамын ып-ыстық нұр құшамын.
Түстікке ұшқан қаздардың қанатында,
Қиялменен биіктеп бірге ұшамын.
Жыр кітаптың орыны қуыс қалып,
Ұрым отыр қасымда қуыстанып.
«Кітап ұрлау қылмысқа жатпайды» деп,
Ереуілге шығардай ту ұстанып.
Өтіп кеткен осылай бір іс еді,
Ұрымдағы жыр құмар жігіт еді.
Абай болса қазақтың бас ақыны,
Мұқағали ақынның ірісі еді.
Жоғалған сол бір кітап сөредегі,
Мұқағали жыр еді өлеңдері.
Ұрым менің ұрттағыш болды дағы,
Бағы жанбай қалды ақыр өнердегі.
Құрмет етпей кітаптың иесіне,
Жолықты ма өлеңнің киесіне.
Сол жігіттің тағдырын көрген сайын,
Сол бір жағдай оралат жиі есіме.





Пікір жазу