Малға достың мұңы жоқ малдан басқа
Бұл күнде адам бар ма, тəубе деген,
Бəрі-бəрі шапқылап жүр саудаменен.
Алаяққа ағайын алданбасын,
Сəлем айт үш қайтара тауға менен.
Саудада жүр бастығың, батырың да,
Саудада жүр ғалымың, ақының да.
Саудада жүр əйелің, жақының да,
Саудаласар бір сүйсең ғашығың да.
Заман жазған маңдайға, пешенеңе,
Сауданы айтад көсемің, шешенің де.
Бітпейтұғын сауда бар отбасында,
Баламенен арада шешенің де.
Қос министр кездескен Ақсарайда,
Сөздің басын саудамен бастамай ма?
Сатылмайтын бұл күнде ештеме жоқ.
Уайымсыз отырар патша қайда?
Көршілермен іш қосқан жау боп бір күн,
Елшілерді демеймін дауға жүрсін.
Бейбітшілік жалғасып мəңгілікке,
Арамызда тек қана сауда жүрсін.
Кедей болсаң амал жоқ жалданбасқа,
Нарық заңын жете біл алданбасқа.
Мына өлеңі Абайдың есіңде ме?
«Малға достың мұңы жоқ, малдан басқа».