13.05.2022
  124


Автор: Сайламқан Мұстақиұлы

Сусап кеттім, су қайда, өзен қайда?

«Өзен өлді» ендеше өмір өлді,
Тасып шалқып жатпайды көңіл енді.
Көздің жасын ағызып үнсіз тұрып,
Аза бойым қаза боп күңіренді.
Қараңдаршы уланған анау көлді,
Су құстары уланып балық өлді.
Жасыратын несі бар жалған жақын,
Бұл шындықты адамдар көзің көрді.
Алласы жоқ пенделер иманы жоқ,
Жан алысып, жан беріп жиғаны жоқ.
Зауал, жаза келмесін жаратқаннан,
Бұл заманда жүрмейді оларға сот.
Нулы, сулы, құйқалы қайран далам,
Жан-жануар, аң-құсы сайрандаған.
Тақыр жерге отырған деген осы,
Енді өзіңдей жерді мен қайдан табам.
Көрдік міне о, сұмдық жер тақырын,
Күтеміз бе, заманның енді ақырын.
Бейуаздардың көз жасын көрмейсің бе,
Қайда жүрсің Жаратқан жан ашырым.





Пікір жазу