13.05.2022
  165


Автор: Сәуле Досжанова

Ұйқы жайлы жыр

Тірлігің мен ойыңнан қалжыратып,
Басып келер бойыңнан балбыратып.
Кетіп бара жатасың кешке қарай,
Мініп алып ұйқының тарғыл атын.
Құшағында бар тірлік ұмытылып,
Түс көресің әртүрлі, құмы-қуыт.
Айды аралап, жұлдызды тамашалап,
Ертегіден қашасың жыны қуып.
Ұйқы деген – тәттісі тірлігіңнің,
Түйінделсе, сәттісі бір күніңнің.
Құшағында келеді жата бергің,
Түрілмеген астында түңдігіңнің.
Осы сәтті күдікті айдан-анық,
Жаулар кетіп жүріпті пайдаланып.
Еріккеннен бабалар шығармапты,
«Ұйқы – дұшпан» дегенді айдан алып.





Пікір жазу