13.05.2022
  179


Автор: Сәуле Досжанова

Жауқазын

Табиғаттың құдіретінен сыр түйіп,
Жердің тоңын жарып шыққан қылтиып.
Дірілдейді жауқазынның күлтесі,
Көрген жанның көңіліне нұр құйып.
Алты ай қыста жатқан жерде сіресіп,
Қар үстінде қаһарман гүл тұр өсіп.
Үлбірейді жапырағы байғұстың.
Сұлулығы суықпенен күресіп.
Ортасында гүлдеп тұрып сыз-қардың,
Үлбірейді ерініндей қыздардың.
Таңғы аяз сүліктейін сорады
Қыстан қалған көңіліндей ызғардың,
Сонда-дағы белгісіндей көктемнің,
Жауқазын бар қар астында көп белдің.
Ғашығына соны сыйлар жігіттер
Қиынынан өткендей боп өткелдің.





Пікір жазу