13.05.2022
  163


Автор: Сәуле Досжанова

Он төртінші сәуір

Бітіп ғұмыры сабындай-ақ кетпеннің,
Бүгін анам дүниеден өткен күн.
Қара тұтып қалған күнді анасыз,
Жетімдіктің зарын жалғыз шеккенмін.
Сәуір еді, өрік бүрлеп жатқан-ды,
Тобылғының гүлі сәндеп шатқалды.
Туған жерге құстар қайтса қиядан,
Анам менің мәңгілікке аттанды.
Қолдарымен әлсіз қысып қолымды,
Үзілді анам, қалыңдатып сорымды...
Есеңгіреп жүрдім біраз бағытсыз,
Танып қалған болсам да оң-солымды.
Содан бері отығып та жетіліп,
Өз бетімше болып тастай бекініп,
Жылдар түгіл ғасыр кетті алмасып,
Жастығым да өте шықты секіріп.
Шапағатын төгіп құлға тәубе еткен,
Жаратушы берді бақ та, дәулет те
Жан анамның қабыл болып тілегі,
Өзім де ана болып қалдым әулетке.





Пікір жазу