13.05.2022
  154


Автор: Сәуле Досжанова

Жалғыз арша

(Ақын апам Қанипа Бұғыбаеваның рухына )
Бір әйел бар-ды,
Жарының жанында жүріп
Ғашықтық жырын жырлайтын.
Сол әйел – жарды,
Жанының жарасын біліп,
Ақын арулар сыйлайтын.
Бір әйел бар-ды,
Жанының жұмбағы көп
Шешуін ешкім таппайтын.
Сол әйел – жарды,
Махаббат жырлары көп
Ақын жігіттер мақтайтын.
Сол ақын арқалы,
Сүймеген өмірді
Өмір деп білмейтін.
Басқаның отын жырымен үрлейтін.
Адал, пәк қалпында,
Зүбәржат тасындай жарқылдап
Жоғалғанын жұрт әлі білмейтін...
Сол ақын әйелдің
Сыңар аққудай зарлаған көктегі,
Жырлары өзіндей текті еді.
Ғашық жүректерде
Жауқазын болып көктеді.
Қара ниеттерге
Шұғыласын да төкпеді.
Сол асқақ қалпында Алатауына беттеді.





Пікір жазу