13.05.2022
  111


Автор: Сабырхан Асанов

Тына қалып ызғарлы жел кешегі...

Тына қалып ызғарлы жел кешегі,
бір жылы леп,
бір жылы леп еседі.
Қобалжыған көңілдей боп қозғалып,
қою бұлттар қопарылып көшеді.
Жұрт көңілді,
Жатқандар жоқ жазғырып.
Жер бетінде дей алмайсың аз қылық.
Жалғыз бойын билей алмай ағаштар
бұраңдайды бой жеткендей наз қылып.
Оны-мұны әңгіме ғып, сұрасып,
қыз бен жігіт кетіп қалды қыр асып.
...Өз сезімін ұстай алмай барады,
бүтін шыбық бүршік жарып – сыр ашып...





Пікір жазу