12.05.2022
  147


Автор: Сабырхан Асанов

Қажеті не өкпенің

Көктемім әлі біткен жоқ,
біткен жоқ менің көктемім,
жайнап, жанып, жарқырап,
жалын атып көкте күн.
Аспанымда ала бұлт
ауық-ауық жиналып,
көрсең шіркін селдетіп,
нөсерлетіп төккенін.
Аққу-қазым ұшады
айдындардан наз алып,
тарқамай қырлардан
гүл-бәйшешек базары.
бірде нұрға жуынып,
бірде нуға бұрылып,
жаным менің жатады
жақұттай боп тазарып.
Көктем әлі біткен жоқ,
менің жасыл көктемім,
бүршік жарып сырларым,
жүрегімнен көктедім.
Тұнық қалпым шайқалмай,
тұрсам әлі мөлдіреп,
келіп қалған жасқа да
қажеті не өкпенің...





Пікір жазу