12.05.2022
  130


Автор: Сабырхан Асанов

Отырғам жоқ кінәні әсте артқалы...

Отырғам жоқ кінәні әсте артқалы,
көктемге де,
жазға да мен, далам-ау.
Шаш ағарып,
жасым егде тартқалы,
күзді де осы жақсы көріп барам-ау.
Жүрегімде әлсіз ғана маздайды от,
жүрегімде айрылған ән, жырынан.
Жанбағанмен көктемдей боп, жаздай боп,
күздің майда шуағына жылынам.
Кеудем бүгін бұрынғыдай жанбады,
неге болсын көнгендеймін өз басым.
Жапырақтың жерге тынбай тамғаны,
түсірді еске мүнлы жанның көз жасын...





Пікір жазу