12.05.2022
  141


Автор: Сабырхан Асанов

Қалижан ағаға

Осылай ма екен мезгіл жарлығы,
кімге жетер ел-жұртының зар-мұңы,
өтіп кетіп жатыр мына өмірден,
аяулы, асыл ағалардың барлығы.
Талай үйде шайқатылды шаңырақ,
талай үйде жетім, жесір аңырап.
Кеше ағалар толып жүрген Алматы,
қалды бүгін босап мүлде, қаңырап.
Жалғыз өзі сезінгендей құнын ер,
шаршап барып көзін қара түн ілер.
Солқ-солқ етіп Алатауға сүйенді,
жұбатусыз қалған сорлы інілер.
Сендер еңдер бастан сипап, бағалар,
інілерің кімдерді енді жағалар.
Қайтқан құстай қатар түзеп жөнеген,
қош, қош, қайтып келмес, көрмес ағалар





Пікір жазу