11.05.2022
  109


Автор: Қаршыға Есімсейітова

Тағы да иіп, алдында өр басымды...

Тағы да иіп, алдында өр басымды,
Телефонның құлағын бұрап тұрмын.
Іңкәр алып төгілген көз жасымды,
Өлең қылып, өрнекпен құрап тұрмын.
Сенің жаның жаз болып күлімдейді,
Күрсінуім түк саған білінбейді,
Өзің жүрген бақшаңның ең әдемі,
Ұсына бер, өзгеге гүлін мейлі.
Мойынсынып тағдырдың жазғанына,
Ақ қағазда сыр жаям жазғаныма
Өзің жақтан нұр-шуақ төгілер деп,
Бір үмітпен қараймын таңға мына.





Пікір жазу