Дауысыңды бер Қазақстан
Айбар болар алашқа таусылды ма ер,
Намыс оты лапылдап, жансын жігер.
Көк байрақтың астында табысуға
Ата қазақ сен бізге даусыңды бер!
Сағым сынып, жүрмесін назым өтпей
Соқпағында саясат жазым етпей,
Дауысыңды бер сен бізге билік құр деп
Әйтеке мен Төле би, Қазыбектей.
Терезеңнің дауыс бер теңдігіне,
Керегеңнің дауыс бер кеңдігіне.
Дауысыңды бер тәуелсіз Қазақстан
Еңсең түспес егемен елдігіңе!
Күтер болсаң арайлы таңды асыға
Жығылмасқа тағы да жамбасыңа
Дауысыңды бер, айбарлы Әнұранға,
Дауысыңды бер еліңнің таңбасына!
Өзгермесін өңімен өлкем неге
Гүл шығатын еді ғой ертеңге де.
Дауысыңды бер, қазағым, өзгеге емес,
Өзің аңсап табысқан төл теңгеңе!
Ортағында ауа, су, Отан көпке
Отанына болмасын ботаңда өкпе.
Дауысыңды бер, ағайын, Абайыңа,
Қасымыңа, Мағжан мен Махамбетке!
Дауысыңды бер бостандық бөбегіне
Ділгер болса бөбегің көмегіңе.
Саңқылдасын мерейлі мінберлерден
Дауысыңды бер қазақтың өлеңіне!
Қадамымды құптасаң басқан ілкі
Үйірілмес тағдырдың басқа бұлты.
Таба болма деп тіле дұшпаныңа,
Және тіле болма деп досқа күлкі.
Маңғаз елім, мезгілсіз мазалатпа,
Жайсаңыңды жазықсыз жазалатпа.
Бақытыңның байрағын желбіретсін
Дауысыңды бер намыскер азаматқа!
Ашылса деп жарқырап сірә маңдай
Болды ма ақын берместі сұрағандай.
Өзгеге емес, өзіңе, Қазақстан,
Өзіңе бер дауысыңды бір адамдай!