Академик Әлия Бейсеноваға
Болсаң да сот секілді сұсы басым,
Жайраңдап шырайлы шай ұсынасың.
Биіктің биіктігін көрген кезде
Өзің төмен болуға қысыласың.
Көңілдің бар шуағын беріп оған
Жасайсың ертелі-кеш еріңе қам.
Алпыс жыл алақанға салып келдің,
Не деген бақытты еді Серік ағам.
Қу мен сұм жүрегіне оқтап қанжар
Бұрышта бұғып талай жатты ақпандар.
Алпыс жыл адамдықтан бір айнымай
Өзіңсің адалдықтан бақ тапқан жар.
Жауы бар, достары бар, жерлесі бар –
Ағай да өзекті жан пенде шығар.
Қаһарман десе сізді жарасады
Сүрінбей болып келген ерге сыңар.
Інінің ақтарылар кезі боп тұр:
Алмастай мінезің бар, сөзің – өткір
Өзіңдей көргенім жоқ өзгені мен –
Өзі – жар, өзі – Ана, өзі – доктор!
Баламас жеңгем едің қызға шіркін,
Куәсі болсақ дейміз біз ғасырдың
Алматыда ұядай шаңырақ бар,
Жасаған, сол ұяның бұзба шырқын!