Намыс найзағайы
Тыпыршумен таусылғанда тағатың,
Соқты міне сынға түсер сағатың.
Елің сені «Ер тудым!» деп сүйсінсін,
Намысыңның лапылдатып жақ отын!
Бодандықта болып еді мүлтім мың,
Қия шыңда қыран құстай сілкінгін.
Жолбарыстай жау жүрек ұл тұрғанда
Жүзі жарқын болу керек ұлтыңның.
Жарысқанда озбайтындай несі бар!
Биікке қол созбайтындай несі бар
Тастүйін боп топқа түскен кезіңде,
Қажымұқан нар бабаңды есіңе ал!
Арманымдай жарқылдаған алмасым!
Тізе бүкпе!
Болат топшың талмасын
Барлық қазақ жығыларын ұмытпа,
Жерге тисе жалғыз сенің жамбасың.
Сенен басқа мақтан етер кім тегін,
Сілтер болсаң қапиясыз сілтегін!
Қарсыластың бәрін жерге тізерлет,
«Жынға айналып кеткен жоқ», деп Күлтегін.
Ұмтыл!
Лақтыр!
Солқылдатып соқ бала!
Бұл жеңіске жететіндей жоқ баға.
Алтын алқа тағынбаса ұрпағы.
Алтын сауыт киген неге Сақ баба?!
Тасытам деп тойдың ырыс қазанын,
Қадамыңа бақ тілеуде қазағың
Әкелердің сағын енді сындырма,
Аналардың төмендетпе назарын.
Ешкімде де сендегідей жоқ қайрат,
Тарлан тусаң тамырдағы отты ойнат.
Әнұраның аспан астын кернесін,
Жер үстінде желбіресін Көк байрақ!