10.05.2022
  214


Автор: Жүрсін Ерман

Қамшы өріп бер

Ағатай, қамшы өріп бер сегіз өрім,
Шіркіннің шабандозы-ай дегіземін.
Әзірге мінер атым жоқ болса да
Жүйріктен күдерімді неге үземін?
Құмартып қазанатқа күн кешемін,
Шығарам қиялымның күнде есебін.
Жаратып ат мінетін кезім болды
Қашанғы кісі атына мінгесемін?
Кінәңді тобанаяқ тақпа ұлыңа,
Кез болдық заман ала шапқынына.
Мыңды айдаған кісінің немересі ек,
Бұл күнде жалтақтаймыз аттылыға.
Жүрмесе жазым тағдыр сүріндіріп,
Жазылар ат үстінде жырым күліп.
Ер қаруы деуші еді, қамшы өріп бер,
Ертеңгі күндеріме ырым қылып.
Мінгізер бір жүйрігін есті қайын.
Бермесе, үйреншікті ескі уайым.
Ағатай, қамшы өріп бер,тым болмаса.
Қомпаңдап қатыныма сес қылайын!





Пікір жазу