Сәкен Сейфуллинге
Таң қалмаймыз қиянат іске ғажап
Бізге ертегі – басыңа түскен азап
Тойыңа кеп, төріңде шалқаямыз
Әңгіме айтып сені әлі күстаналап!
Мейлі, саған күмбез де салынбасын
...Таба алмаймыз біз енді оның басын.
Тек тыныштық беріңдер аруаққа –
Жер шарында енді аға дамылдасын!
Тоқтатыңдар, күңкілдер доғарылсын,
Ақын ұлдан өлгенде сор арылсын.
Мейманасы тасыған ұрпағыңды
Кешір, аға, сұрқия заман үшін!
Жер бетінде Сәкеннің моласы жоқ,
Тербетуге Сәкеннің баласы жоқ.
Моласы мен баласы жоқ болса да
Ештеңеге Сәкеннің таласы жоқ.
Зобалаңда, айналған адам аңға
Алтын басың қалды ма Магаданда.
Қайда барып аятты бағыштаймыз
Ғайып болған, моласы жоқ адамға.
Сол қапия тағдырың мұңайтады,
Аттар ма екен ақынды бұлай тағы.
Боралдайда қалды ма сай түбінде,
Кім айтады, хабарын кім айтады!
Жолдас етер иманын мүмкін, Алла?
Бір тербелсін аруақ бұл күні ол да
Моласы жоқ Ақынға тие берсін (қол жайыңдар)
Жер шарына оқиық... құлқу Алла!...