09.05.2022
  174


Автор: Сабыр Адай

Зейнолла Алшымбаев-қа

Бір жігіттің жетілмегі елден-ді,
Өз бабына ер келді.
Күллі əлемнің кешіп жүріп айлағын,
Жан жылуын жан ұлтына берген-ді.
Ер жігітте – шыршасындай орманның,
Болар оған қорған кім?!
Орман сынды қайран ауыл жайқалар,
Ел-жұртына ерлер қорған болған күн.
«Аманатын арқалаған жылдардың»,
Шың басында шыр-шыр етіп тұрған кім!?
Азаматың рəсуа болмасын,
Тудың екен сақтай біліп, құлданғын.
Зəке, мынау кітабыңды оқыдым!
Жанға келді тосын үн.
Шəкірт сайла, енді кім бар ізіңде,
Бар жүректе осы мұң?!





Пікір жазу