Ақын өлеңдері жинағы ✍️

Білгесін де үндемейді түңіліп,
Көкек отыр көптен өзге бүлініп.
Зеңгір көкке қырғи шықты сəлден соң,
Қан балағын қайымдаған түрініп.
Мен қарадым көкек жайын білгім кеп,
Бізді көкек сендірген-ді «Бірмін» – деп.
Көкек үнсіз басын тықты бұтына,
Көкек емес «Кө-теек..» – деді міңгірлеп.
Көкек сынды көп мақтанған адамда,
Мың асқанға бір тосқан бар табанда.
Көкектердің басын бұтқа тығатын,
Қырғи керек қырттары көп заманда.