09.05.2022
  126


Автор: Сабыр Адай

Ала қап пен қара бақ

Жігітім құлысың ғой ала қаптың.
Маңдайын қан мен жуған қанағаттың.
Қара жер – қара ноқат шексіз көкте,
Сасыған сандығындай жаманаттың.
Қарғадан неңіз артық қара бақ күн.
Қанатын қарқылдайды сабалап түн.
Құдайға қарайтындай бетің бар ма!?..
Ындынның кер төбетін абалаттың.
Ібілістің ізінен еріп жүріп,
Шайтанның алақанын жаламақсың.





Пікір жазу