Нартай
Əділдік пен ар қайда?..
Ақын бабам оны іздеп жоқтағалы қанша жыл.
Іздеп жатыр: Мырза төбе, ханша қыр.
Бəрінен де
Шыдам бітіп
Таусылды,
Кім естиді боздағанда нарша жыр.
Нартай ақын,
Ол да іздеп бұл шындықты таппапты,
Біздің де сол, бас қатты.
Анау ағам
Бір күн жаман атанды,
Шыдап-шыдап болып жүріп жақсы атты.
Сол шындықты іздеп шыққан
Біреулер,
Көз жасы мен тамшы қанын тастапты.
Қайран Нартай!..
Сіздің дəуір, сəл, аңғалдау кез еді.
Дегенменен жау жарағын безеді.
Біздің ғасыр:
Ақ-қараңа қарамай,
Зəр құстырған жыландай,
Желкеңізден езеді.
Бір патшаны –
Бір патша кеп асқанын:
Күллі əлем көріп болып қалғыған.
«Соғыс, сойқан» – бір қайырма, жалғыз əн.
Нелер күтіп,
Кімдер күтіп тұр екен,
Болашақтың алдынан?!
Құзғындар ма?!..
Үрікпеген Нартайдан.
Талай ақын, үркітпек боп қартайған.
Біз де оның
Көріп жүрміз талайын,
Көк желкеңе мініп алып талтайған.
Нартай ақын –
Əнің қайда, жырыңмен!?
Жүрегіме əнің – шырын, жырың – дем.
Кейде, тіпті,
Кездер сондай болады:
Өлі жандар бақыттырақ, тіріңнен.
...Əн тыңдағым келіп отыр, бүгін Мен!