Шақпақты
Қанжар тас сойып түсер қылпылдаған,
Жүздері күміс сынды жылтылдаған.
Маңдай жоқ соғылмаған сонау тауға,
Табан жоқ тілінбеген мынау тасқа,
Еңкейіп
Есі кетіп қалыпты əне,
Айғыр топ жаңа ғана жырқылдаған.
1 Шақпақты – Əулие, жер атауы.
* * *
Пышақтарын қайрап алған күншілдер,
Қайда, қалай жүргендігін білсін дер.
Алаламай алты алашты сүйейін,
Жаным Алла, жақсылықтың кілтін бер.
Жау үшін де
Көп қызмет жасап жүр,
...Құзғын тектес, Шіркіндер!
* * *
Ер көңілін жабырқатып, жасытқан,
Мынау өмір неткен ағыс, асыққан.
Ай шыңғырып
Түн ауғасын жылады,
Ақ төсінен басып таң.
Сұлу күннің көз алдамақ көрігі,
Өз Отаным, төр-Ұлы!
Сұлу көрсе сұқты көзін қадаған,
Сері шалдың жерде жатыр бөрігі.
Талдың белін жел қысады жеміріп,
Тал бұлқынды жерініп.
Уақыт деген – тоқал ешкі зар қылды,
Сол бір сəтке ерке талды кеміріп.
* * *
Жырым менің қорған болды Тəңірлік,
Жалын берді əмір ғып.
Өлген артық ұлы майдан күресте,
Ардың туын тəлім ғып.
Тұр қарғашым, жеңілмегін таң атты,
Мұңнан басың азат-ты.
Сыны кетіп қалама деп қорқамын,
Сынай-сынай қазақты!..