09.05.2022
  137


Автор: Сабыр Адай

Пышақ алды тоқтыдай

Сымпылдаған уақыт тілі міндегіш,
Жазалағыш, тілдегіш.
Ойран болған
Ой мен сана бəрі де,
Бүтінделмей екі жетпес, бір кеміс.
Сапар алды сансыз сұрақ көк тұман,
Өзін-өзі өртеп құртты отты жан.
Қанағатсыз қу дүние аумайды,
Пышақ алды күйсеп жатқан тоқтыдан.





Пікір жазу