08.05.2022
154
![](/uploads/shorttexts/author_image/d83fb8cd519a78fd8ba507885aa9faa1-crop-l-6-t-8-w-425-h-425-resize-w-320-h-320.jpg)
Ақ киіз, алтын таққан-ды
Құба жырым аттанды, құлан ішкен қақтан-ды,
Құрға ұран жаққан-ды.
Құл көңілі – мұнарлы, ұл көңілі – ұранды,
Құдайдың өзі бұйыртты құба жырға ақ таңды.
Бесқаруым берен-ді,
Тағынайын кел енді,
Тағасыз өскен тарпаңмын, жусанды қырда жатқам-ды.
Біз айтпаймыз өлеңді,
Көмейден өзі көгерді,
Қайырлы болсын қазаққа, халал да өлең Хақтан-ды!
Бетінен қағып қайырма,
Бөле де қырқып айырма,
«Өлең – сөздің патшасы», ақ киіз, алтын тақтан-ды!..
Желіде ботам жырлап көр, күміспен күптеп сырлап көр.
Жел менен мойын ырғап көр.
Өзекке тепсе кетпеген өзіңнен туған құлын ем,
Іркіліп бір сəт тыңдап көр?!