Күз жыры
Сарым мұңлығым!
Сағыныштан күзде сен,
Махаббаттан, менен күдер үзбесең.
Сары жапырақ арасынан табылам,
Егер мені есіңе алып іздесең.
Қуанышы құм астына көмілген,
Ақын ем мен аянбаған өмірден.
Күздің сары жапырағы ем төгілген,
Күздің суық жасы едім мен егілген.
Бейуақта қарсы алдыңды кес-кестеп,
Бейуаз бақты жұлқыласа кешкі өкпек.
Саған деген сағынышым деп ойла,
Жылап жатқан жапырақты етпеттеп.
Сайтан мезгіл сарқып айтып тәтті әнді,
“Бәрі менің еркімде”-деп мақтанды.
Мекеніне мұңын шағып соңғы рет,
Жыл құстары қошын айтып аттанды.
Жыл құстары,
Сап түзеді түстікке,
Көрдің бе, әне, өткізгендей істікке.
Ең соңында барады ұшып үш аққу,
Ең соңында барады ұшып үш нүкте...
Сары мұңлығым!
Сәт тілеймін саған да,
Сәт тілеймін, сағыныш толы ғаламға.
Сен әкелген сағынышым сан жетпес,
Сілкілесіп мәңгі кетер санамда,
Сілкілесіп мәңгі кетер жағамда!!!