Емендер бүрлеген түңгі айдың
Тым ауыр сәттердің куәсі мына ақшам,
Ұмтылған сен жаққа Шайырдың еркінде.
Тереңге батырып, түпсізге құлатсаң,
Обалымды артармын,
Сен емес, сол түнге ...
Мен саған ғашықпын,
Ғашықпын!
Шерлі қыз...
Емендер бүрлеген түнгі айдың сертімен.
– Қай жаққа кеттіңіз?
Қай жақтан келдіңіз?
Қауырсын лебімен жүзімді желпіген.
Қауырсын лебімен жүзімді желпіген,
Дымқылдау соқпақта изендер бораған...
Құтылуға асығып сағыныш өртінен,
Сен жаққа біржола жол алам.
Жыр жазып сен жайлы,
Мен жайлы,
Келеді басқа түн, атады басқа таң.
Басқа ешкім дәл сендей азаптай алмайды,
Ешқашан, ешқашан, ешқашан...
Үрейін бұлттардың ұшырған борандай,
Тұманға тұншыққан жолдарды сағалап.
Жапанда мүлгіген лашығыма оралмай,
Сәбидей ынтықпен жетер ем саған-ақ.
Бағытсыз сапарын сіңіріп іңірге,
Сені іздеп жоғалды қаншама көктемдер.
Алқынып алдыңа жетермін түбінде,
О, жолдар!
Сол кезде бұрылып кетпеңдер.
Келмеді өзім көп аңсаған бақыт та,
Тек сені жоқтаймын, біреуді жоқтасам.
...Кедергі бола алмас
Мұхит та...
Уақыт та,
Ешқашан, ешқашан, ешқашан..