Балқашта ақшам
Балқашта ақшам.
Су беті жарық,
Үрейді меңзеп шоршиды балық.
Мұңлы бір жырды оқимын ұзақ,
Көзімнің жасы жиекке тамып.
Балқашта ақшам.
Су беті айғыз,
Айдыннан алыс ұшады байғыз.
Жалғыз қайықта сыңсиды сырнай,
(Кімді аңсап әнге салды екен қай қыз)?
Ақ мұнар әне, шемен боп шөккен,
Қамыстар әне, өлең боп кеткен.
Кешірші мені, Алтайдың белі,
Келе алмадым ғой,
...Келем деп кеткем.
Есімнен өшпес, есіл құрақ күн,
Дариға-ай!
Сені несін жылаттым?!
Басымнан күнде құлан су ішіп,
Балқашқа жеткен жетім бұлақпын.
Ол да мезгілге тоналар, Аға,
Құм – кебіндерге оранар, Аға!
Түсінер мені анау түнгі айдың,
Елесі құшқан молалар ғана...
Ай өзі айтып мүрдеге датын,
Балқашта ақшам,
Түн де әне жақын.
Теңіздегі ойға тұтқын боп тынар,
Бостандық жырын іздеген ақын.
Бостандық!
Сенің алдыңа құлап,
Ізіңді құшып сүйемін бірақ.
Жағаға жақын жабағы қостан,
Жаралы көздей жанады шырақ.
Балқашта ақшам.
Су беті жарық,
Сыңсиды біреу аралда налып.
...Мұңлы бір жырды оқимын мен де,
Көзімнің жасы жиекке тамып...