Бақытжанға
Қазақтың рухани бас қаласы –
Алматы – ол кезде елдің астанасы.
Арман қуып ауылдан келген бізге
Бұйырды ҚазГУ-дің баспанасы.
Самғады алыс қиялдың ұшқан құсы,
Оқу, білім – көңілдің құштары осы.
Бақытжан, Нұрғали үшеуіміз-
Секілді едік бір үйдің үш баласы.
Жастықтың жарқын мінез құмар шағы
Бұл күнде сонадайдан мұнартады...
Желкіл қағып өскіндер өсіп-өніп,
Мойынға енді басқаша жүк артады...
Парызды өтеп беу,Баха, ата-аналық,
Көркейіңдер енді ене-ата атанып.
Шалқытумен шадыман шаттық тойын,
Бәтуалы қарттардан батаны алып.
Баяғыдан нар жігіт, байсалды ер ең,
Енді өмірге одан да ой сал терең...
Құт боп дарып бақ келін шаңыраққа,
Деп тілейміз бау-бағың жайқалса ерен.
Немерелер шапқылап құлын-тайдай,
Күн кешіңдер қызыққа ғұмыр тоймай.
Дүниенің бақыты – ұлан-ұрпақ,
Баяғыдай баз кешпе жырыңды ойлай...
Бұрын өлең толғаушы ең ұдайы таңмен,
Ақылдас бол күнде енді Күләйханмен.
Ел үмітін ақтасын бала-келін,
Басымызды қоссын тек Құдай тоймен.
Мәңгі орнап тыныштық жер бетінде,
Бақыт жүзсін жас жұбай келбетінде.
Қызылорда жұртына мың бір сәлем,
Қыпшақтар – Абызовтар әулетіне!