Кир патшаның талабы
Сөйледі парсы елшісі өктемірек,
Өрекпіп, өпірем тым, өркөкірек,
Бұйрық рай бұрқылдап дауысынан,
Былайша сұсты сыңай ол лепіред:
-Ей, Сақ қызы, даңқың зор батырлықта,
Хош көреміз Сізді Біз жақындыққа...
Дүрілдеткен ғаламды Кир патшамыз
Сізді алғысы келеді қатындыққа!..
Қарсы келсең, білесің оң болмасын,
Қарсылығың басыңа сор болмасын.
Парсы менен Сақ елін біріктіріп,
Кир патшаның басасың оң жамбасын!..
Елшінің, жан-жағында әскері бар,
Бір жауап Томиристен тосқаны бар...
Томирис
Жанарынан жалын шашып,
Тілімен елшілерді осқаны бар:
-Ей, парсының керіауызы, тарт тіліңді,
Енді бір сөз...-
деп ойла жақ тілінді!..
Менің елім –Сақ елі, Сақ даласы,
Өз елімнен тапқанмын бақ-тұғырды!
Патшаңа айт, ойы - тайыз, ақыл тайды,
Ешкімге Сақ қыздары сатылмайды!
Арандату, арсыздық, айтаққа еріп,
Сақтың елі ешқашан аһ ұрмайды!
Көктәңір, Оттәңірге табынатын,
Жер-Анаға халықпыз жаны жақын!
Даламызды өгейге енші етпейміз,
Біз емеспіз бөгдеге бағынатын!
Қасқайған аш қасқырдай ұлып тегі,
Үзілсін Кир патшаңның үміттері!..
Мендей болса сақтардың арулары,
Желкеңді үзер тепсінген жігіттері!!!
Бұзғың келіп елдігім, шаттығымды,
Көршіңізге көрсеттің жаттығыңды.
Енді ойла өзіңнің сақтығыңды,-
Деген кезде елші де жалт бұрылды...
-Онда соғыс!-деп кетті- бірауыздан,
Сескенбеді Сақ елі кілауыздан.
Сыр тарталық ендеше, ағайындар,
Шындықпенен шендескен бір аңыздан...