Пешене немесе маңдайдағы жазулар
О, Құдайым,
құлдық ұрған құлыңмын,
Үмбетіңмін,
міндетім мың ұлыңмын.
Шапағатың, шуағыңа жылындым,
Мың-сан ғалам жұмбағыңа үңілдім,
Сырларым мен жырларыма жүгіндім.
Өмірім боп
Өзің жазған тағдырың,
Өріледі өрнектермен әр күнім.
Өзегімнен от шығады өртеніп,
Өлең-селдің төккенімде жаңбырын,
О, Тәңірім, ол да өзіңнің жарлығың!
Тербелгендей тәтті әуенмен әз-әлем,
Жаратлыс жан толқуын сезер ем.
Адамдарды анасындай әлдилеп,
Дейді жүрек: ағыл-тегіл жаз өлең...
Дейді жүрек: тасқыныңды еселе,
Толғамасаң, Тәңір оны кеше ме?
Жыр жазуға, нұр шашуға жаралдың,
Маңдайыңа жазылған сол пешене.,
Дейді жүрек: тасқыныңды еселе!
Иә, иә, шексіз менің алғысым,
(Ақ көңілді, ақын жүрек, алға ұсын).
Адамдарға ақ өлеңді арнаумен,
Әз-ғұмырдың самғата бер ақ құсын.
Жырларыңнан жарық-ғалам нәр алсын,
Жырларыңнан жалын-алау таралсын.
Жырларыңмен шарпып өтіп дүниені,
Дейді жүрек: өмір шамын жағарсың.
Сол – пешенең,
сол – маңдайда жазуың,
Сен- ақынсың,
мықты темір қазығың.
Өлең сенің - өміріңнің өлшемі,
Өлең сенің - өшпейтұғын азығың!
Ақын болсаң, Көк-Тәңірден елшісің,
Ақын болсаң, адамзатқа емшісің.
Оқи білсең маңдайдағы жазуды,
Ұқтырғаның ұлылықтың белгісін.
Мен ойландым, көп ойландым, толғандым,
Бір күйзеліп, бір қуанып, жайландым.
Әр адамның маңдайының жазмышы,
Тылсымына қалай оның бойлармын?
Бар ғаламға болсам да мен тілеулес,
Бұл өмірден кетер ерте, біреу кеш.
Бір қарасаң, адам жаңқа секілді,
Бүгін барсың, ертең жоқсың, түк емес.
Жарым дедім, ең жақыным сол ма екен,
Жұмбақ шешсем, о қылығым оң ба екен?
-Жоқ!-деді де,-Алла деді бір ғана,
Өз сөзіне тұратұғын ол бекем.
-Жаным,-дедім мен Тәңірге тіл қатам,
(дей алмаймын дегенімді тыңдатам),
Ізгілік пен мейірімнен жаралған –
Сен секілді шалқығанда қымбат ән:
Жаратқаным жазу жазар саған сан,
(Жаратқанның бір жұмбағын таба алсам),
Жақсылықтың кетті дерсің жолында
Жарты жолда ал мен ғайыптан жоғалсам.
Ұлы өмірді сен барасың алға алып,
Балаларға болашақты жалғатып.
Тағдыр жазып жүзге келген кезіңде,
Бұзылмағай жаз дидарың бал қалып.
Пешенеңе жазылғанды екшедім,
Өшпейтұғын ғұмыр жолын көкседім.
Жаның сенің Күн нұрынан жаралған –
Жасарыңа ұз-а-а-қ мендік бек сенім!