Түн
Түн.
Қараймын терезеден телміре мен,
Көшеде талайлар жүр тентіреген...
Көңілім, барасың-ау суық тартып,
Көңілім, туған ел деп елжіреген...
Түн.
Біртүрлі қарап тұрсам мұңлы-ай дала,
Секілді Лондон-сұлу сұрқай қала...
Бір сәтке кеткенін-ай тұрғым келмей,
Сағыныш батады екен шымбайға о да...
Түн.
Тұсалдым жалғыздықтың шеңгеліне,
Тегі адам тұрақтамас өзге еліне...
Туған жер тарта берді магниті,
Апта өткен Англияға келгеніме...
Түн.
Өзді-өзім бөлме ішінде сенделемін,
(Мен өзім тым елжанды пенде ме едім?!)
Лондон, кешір мені, ғаламатсың,
дей алман Ақтауыма теңгеремін.
Ақтауым,
асау Каспий, дертім менің,
Жаулаған жүрегімді өртім менің.
Табиғи келбетіңмен тәнті етесің,
Лондондай болмаса да көркің сенің.
Өзіңе арқамды мен келгем сүйеп,
Оянды өнбойымда елге ниет.
Маңғыстау, Қазақстан – Ұлы Далам,
Лондон – тіл жетпестей өркениет!
Лондон!(Мен көрмедім кемістігін),
Лондон! Жыр етемін жетістігін!
Лондон – Черчиль, Тэтчэр, Герберт Уэллс,
Лондон – Бернард Шоу мен Шекспирім!
Лондон – жанға жайлы тұрақ бәлкім,
Лондон – қаласы ғой лордтардың...
Астанам, өркендей бер сен де алға,
Іске асып арман, мақсат, мұраттарың!..
Лондон, кеңейттің-ау өрісімді,
Лондон – бүкіл әлем төрі сынды...
Ойладым туған елді түн ішінде,
Жұртыма аман-есен көрісуді...
Амал не, ақыр мұнда түнемеске,
Дүние айналғандай бір елеске...
Күні ертең ұшар күн де таяу қалды,
Хитроу әуежайы түседі еске...
Кезім көп дей алмаспын қиналған да,
Тәнтіміз алыс елде сыйланғанға...
Күні ертең көңіл көкке самғар дерсің,
Ұшақта қазақ сазы ойналғанда...
Алдымнан сары далам қарсы алмай ма,
Жүрегім сонда шалқып ән салмай ма:
Туған ел, туған жерім, шаңырағым -
Сендерсіз жетімдеймін жүрсем қайда!
Десем де саяхатқа құмар едім,
Қайтейін Альбионның мұнар елін?
Арқа мен Алатауым, Маңғыстауым,
Жасай бер, жазиралы жұмақ елім!
Қазақта шексіз дала, атырап бар,
Киелі, қасиетті топырақ бар...
Жатқандай сезіледі күңіреніп,
Әулие-әмбиелер, әруақтар!
Аман бол, Қазақстан, асыл елім,
Өзіңе алыс кетсем асық едім...
Көк теңіз, сайын дала, жусан иісі,
Өр өлкем, мен өзіңе ғашық едім!
Туған жер, бұл бір саған еркелік пе,
Өзімді санамаймын боркемікке.
Шетелге шыққан кезде шаттанғанмен,
Кейде бір кетеміз-ау шерленіп те...
Жат жерде жанға жайлы күй табам ба,
Еліңнен қымбат не бар милы адамға.
Көмейден құйылар-ау ағыс келіп,
Самайдан саумал леп сипағанда...
Оралам, өз жұртыма,
өскен елден,
(Бейне бір оралғандай басқа әлемнен!..)
Бәрібір табамын тек бақытымды,
Қоңырқай қырдан самал ескен желден...
Лепірмен қызыл сөзді босқа қызып,
Өмірде неге керек басқа қызық?!
Бауырмал балаң едім, ұлы Отаным,
Жанардан барасың-ау жас тамызып!..
Төгем күш, өнбойымнан, аяп қалмай,
Төгем жыр, толғанысым аяқталмай...
Махаббат, Елге деген іңкәрлігім,
Лондон – қанымды бір оятқандай!..